امیرنشین های دهگانه ترکمان در آناتولی
هجوم مغولها به آسيای صغير و تسخير شهر قونيه در سال
655ق/1257م حكومت سلاجقهی روم را درهم ريخت و سرانجام در 700ق/1301م سرزمين روم
ميان امرای دهگانهی تركمان تقسيم شد. حدود اين اميرنشينها با حدود ايالات قديم
يونان تقريباً بر هم منطبق بود و عبارت بود از «قرامان يا ليقونيهی قديم»، «تِكِه
يا ليقيه و پمفيليهی قديم»، «اميرنشين حميد يا پيسيديه و ايزوريهی سابق»، «گرميان
يا فريجيه»، «قزل احمدلی يا پَفْلَغونيه»، «مَنْتَشا يا كاريه»، «آيدين» و «صاروخان»
مطابق با ليديهی قديم، «قرهسی يا ميسيهی سابق» و بالاخره «ولايت عثمانلی» در
كنار دريای مرمره كه بعدها بر اميرنشينهای ديگر غلبه كرد و شالودهی امپراطوری
عثمانی را بنيان نهاد. نواحی واقع در مشرق اميرنشينهای دهگانه زير نظر ايلخانان
مغول اداره میشد. شهرهای مهم آن عبارت بودند از: قيساريه يا قيصريه كه مسجد و
كليسای بزرگی در آن ساخته شده بود، همچنين سامسون، البستان يا البستان، نيكسار،
سيواس و توقات. اين ايالتها تا روی كار آمدن عثمانيان در آسيای صغير ميان حكومتهای
مختلف دست به دست میگشتند.
از این منبع:
http://holybible.blogfa.com/post-60.aspx
که البته بایستی ادیت شود.
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و یکم بهمن ۱۳۹۲ ساعت 8:49 توسط خلیل محمدی
|