نظاميان ميانمار (برمه)، در چهارچوب مبارزه‌اى گسترده، عليه مسلمانان اين کشور آنها را با قساوت و بى‌رحمى به‌سوى مرزهاى بنگلادش مى‌رانند.
نشريه انگليسى ساندى تايمز در گزارشى از جنايات هولناک حکمه‌پوشان برمه‌اى خاطرنشان مى‌کند، نظاميان اين کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم ديگران مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب مى‌سازند و به‌قتل مى‌رسانند. هر روز شمار زيادى از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستان‌هاى تکان‌دهنده‌اى از فشارهاى نظاميان برمه‌اى خود را به اردوگاه‌هاى مرزى که در آنها غذا به اندازه کافى يافت نمى‌شود و انواع بيمارى‌ها رواج دارد مى‌رسانند. براساس اين گزارش، گفته مى‌شود که نظاميان قصد دارند (بودائي)ها را به ايالت آراکان، در غرب برمه که در گذشته مسلمان‌نشين بوده است، گسيل دارند. لازم به توضيح است؛ که ۷۰ درصد جمعيت ۴۰ ميليونى برمه بودائى هستند.
هر چند در گذشته نظاميان برمه‌اى ساير اقليت‌هاى قومى را نيز مورد آزار و اذيت قرار داده‌اند، از جمله در مورد تايلندى‌ها، خشونت بسيارى رواداشته‌اند، ليکن رفتارشان با مسلمانان خشونت‌بارتر بوده است.
از اوائل سال ميلادى جديد (۱۹۹۲)، تاکنون تعداد زيادى از مسلمانان اين کشور به کشور بنگلادش مهاجرت نموده‌اند. اين مسلمانان خانه‌هاى خود را ترک کرده، و به اردوگاه‌هاى مرزى پناهنده شده‌اند، تعداد آنها به ۸۰ تا ۱۰۰ هزار نفر مى‌رسد، اين ماجرا سبب برخوردهاى شديد مأموران مرزى برمه و بنگلادش گرديده است. آنچه در زير ملاحظه مى‌فرمائيد، مختصرى از وضعيت مسلمانان و تاريخچه تشکيل اسلام در اين منطقه مى‌باشد.
همان‌طور که قبلاً اشاره گرديد برمه از نظر نژادى و قومى داراى گونه‌هاى مختلف اجتماعى مى‌باشد، داراى معادن بزرگ سنگ‌هاى قيمتى نيز هست. قسمت کوچکى از سرزمين برمه که به منطقه اراکان موسوم است، بين ۱۵ تا ۱۷ درجه شمالى و مدار ۵۳ و ۹۴ درجه قرار گرفته که داراى مساحتى معادل ۲۰،۰۰۰ مايل مربع مى‌باشد. منطقهٔ آراکان از طرف شمال غربى با بنگلادش و از شمال با هندوستان هم مرز مى‌باشد، سلسه جبال مرتفع آراکان اين منطقه را از سرزمين اصلى برمه جدا نموده، و از شرق به غرب داراى ساحلى به طول ۳۶۰ مايل از خليج بنگال است. آراکان همچنين توسط يک رشته تپه‌هاى سرسبز و پُر آب از سرزمين اصلى برمه جدا گرديده است. منطقه آراکان به‌طور کامل زير نفوذ مسلمانان مى‌باشد، و اکثر مسلمانان برمه در اين منطقه زندگى مى‌کنند. اکثر سلاطين برمه در زمان‌هائى که اين کشور داراى حکومت پادشاهى بود، از منطقه آراکان ظهور نمودند، که آخرين آنها سليم شاه - Salim Shah بود.
تا ۱۷۸۴ ميلاد، منطقه آراکان داراى يک حکومت مستقل و يک ايالت پرقدرت و بزرگ برمه بود، که در کنار ديگر مناطق ا ين کشور که اصالتاً مردمانى بودائي در آن زندگى مى‌کردند، قرار داشت.
جمعيت آراکان در حدود ۴۰ ميليون نفر مى‌باشد که تقريباً تمامى آنها مسلمان هستند، و زبان عامهٔ آنها روهينگيا - Rohingya، که زبان اصلى آن منطقه است، تکلم مى‌نمايند. ريشه اصلى اين زبان مخلوطى از زبان‌هاى ترکي، بنگالي، فارسي، عربي، مور - Mour، پتانى - Pathans و مغولى - Moghuls است.
اجراء قوانين اسلامى در منطقه آراکان کشور برمه قبل از سال ۱۴۳۰ ميلادي، آغاز گرديد، و تا ۱۷۸۴ که مصادف بود، با تسخير منطقه آراکان به‌وسيله سلطان بودا و پايا - King Bodawphaya، ادامه داشت. بعد از اشغال و تسخير منطقه آراکان به‌وسيله پادشاه مذکور قوانين اسلامى ملغى اعلام گرديد و قانون ملى جايگزين آن گرديد، با جابه‌جائى قدرت در برمه بعد از جنگ جهانى دوم جهاني، حزب و قوانين نظامى جايگزين قبلى گرديد.
در آن زمان آقاى داوانگ سان سوگى - Dawanug san suukyi، قدرت را در دست گرفت، فرزند ارشد آقاى يوانگ سان - Uaung san، مى‌باشد. حزب حاکم برمه در آن مقطع حزب ائتلاف متحد ملى برمه - Burmaivationalist Movment Party، مى‌باشد. حزب حاکم برمه د آن مقطع حزب ائتلاف متحد ملى برمه - Thanational Coalition Government of the Union of Burma که توسط آقاى سومانگ - Saw Maung رهبرى مى‌شد بود. هم اکنون اهالى منطقه آراکان زبان روهينگيانى، را زبان اصلى خود مى‌دانند و مدعى آن هستند. دولت برمه اخيراً حقوق مسلمانان را ناديده گرفته و مورد تجاوز قرار مى‌دهد، به آداب و سُنن گذشته آنها بى‌احترامى مى‌نمايد. و اين امر نيز مورد تصديق مجامع بين‌المللى مى‌باشد.
مسلمانانى که به‌طور دسته جمعى به کشور بنگلادش گريخته‌اند، داستان‌هائى از جنايات نظاميان برمه نقل مى‌کنند، ايجاد رُعب و وحشت، کتک زدن مردان مسلمان، و مورد شکنجه و تجاوز قرار دادن زنان در سطح بسيار وسيع، تخريب مساجد، منازل و مدارس مسلمانان و ريختن زباله در قبرستان آنها و بعضاً تخريب قبور آنها و تبديل آن مناطقه به زمين‌هاى کشاورزى و همچين دستگيرى رهبران مذهبى و مأذن‌ها - Muezzins و کتک زدن و به زندان انداختن آنان در مقياس گسترده‌اى همه روزه انجام مى‌پذيرد، براساس فرمان شوراى ايالتي((State Law and Orther Restoration Council (SLORC) صرفاً به‌خاطر ترساندن و فرار آنها از اين کشور و منطقه انجام مى‌پذيرد. طى چند سال گذشته مردم مسلمان آراکان روهينگها چندين گروه پارتيزانى و غيرنظامى را سازماندهى کرده‌اند که عبارتند از:
۱. جبهه ميهن‌پرستان روهينگ - The Rohinga patriotic Front (RPF)
۲. سازمان آزادى‌‌بخش آراکان (Arakan Liberation Organization - A.L.O)
۳. سازمان رهائى‌بخش مسلمانان برمه - Muslim Liberation Orgunization of Burma (M.L.O.B)
اين گروه‌ها چون در حال حاضر از رهبرى واحدى برخوردار نمى‌باشند، بنابراين هر يک از آنها علاوه بر نزاع بين خود عليه دولت مرکزى نيز مبارزه مى‌نمايند. و تاکنون هيچ جبهه متحد دفاعى براى جلوگيرى از حرکت دولت که به‌منظور پراکنده ساختن آنها انجام مى‌دهد، تشکيل نداده‌اند. به‌نظر مى‌رسد، مؤثرترين و پرقدرت‌ترين اين گروه‌ها سازمان همبستگى روهينگ هاي آراکان - Rohingya Solidarity Organization Arakan مى‌باشد. اين سازمان نوجوانان ۱۰ الى ۱۵ ساله را جهت ارتش غيرنظامى خود تعليم مى‌دهد، از تمام منابع و قدرت خود براى جمع‌آورى سپاه مهمات و آموزش‌هاى عالى نظامى استفاده مى‌نمايد. برنامه‌هاى آموزشى از ۱۹۸۸ در ارتش نظامى در جنبش روهينگ جهت شک‌دهى مجاهدين و گروه‌هاى فرماندهى تشکيل گرديد. آموزش‌هاى ا وليه براى مدت سه ماه تعيين گرديده، و آرايش‌هاى نظامى مرتباً تمرين مى‌گردد. کمپ‌هاى آموزشى در اعماق جنگل‌ها داير است، و فرماندهان به مناطق مختلف آراکان جهت آموزش و تعليمات نظامى افراد، اعزام مى‌گردند و اهالى را جهت پيوستن به ارتش نظامى روهينگ تشويق مى‌نمايند.
اگرچه بعضى از اهالى آراکان به زبان‌هاى بنگالى و برمه‌اى نيز تکلم مى‌نمايند ليکن آنها انگليسي را زبان دوم خود مى‌دانند. همچنين زبان‌هاى عربي، اُردو، نيز در اين منطقه رايج مى‌باشد و در سال‌هاى اخير اين زبان‌ها را در مدارس خود تدريس مى‌نمايند.